دو تا دو دنبالش بدو

دخترم

دومین روز از بیست و دو ماهگیت داره تموم میشه و من توالی زندگی دردانه دخترم ر بنظاره نشستم

هر روز بمن ثابت مبکنی که بزرگتر شدی ماه من روز به روز کاملتر میشی بزرگتر

این روزای من و تو به سرعت عمر میگذره

زود تند سریع بی وقفه

داری به ۲ سالگیت نزدیک میشی و من نمیدونم تونستم درک درستی از مادر شدنم داشته باشم؟

آیا باورم شده؟من لیاقت این موهبت بزرگ دارم؟

میترسم از اینکه این حس ناقص همیشه همراهم باشه و من نتونم خودم به مادر کامل ،واقعی بدونم و یه عذاب وجدان گنده که نکنه کم گذاشتم نکنه کوتاهی کردم و .... همیشه همراهم باشه

دخترم

تو این روزای سرد و گرم سبز و سفید واست سبزترین ها و سفید ترین ها ر آرزو دارم

توالی روزها ی زندگی ر بنظاره نشستم و شادی تو تنها امید ادامه ی این بی وقفه ی عمر در منه

بزرگتر شدنت ، کاملتر شدنت ،خانم شدن و به عرصه نشستنت همه ی شب و روز زندگی من شده

به امــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــید روزای بهتر ار بهتر

+ نوشته شده در دوشنبه بیست و چهارم تیر ۱۳۹۲ ساعت 18:37 توسط مامان فاطمه |

** و ان یکاد الذین کفرو الیز لقونک بابصارهم لما سمعو الذکر و یقولون انه لمجنون و ما هو الاذکر للعالمین **

به تو که نگاه میکنم،بهار می آید می نشیند گوشه پیراهنم و بازی میکند با گره روسری سرمه ای ام که این روزها با آفتاب پیر می شود

رد چشمهایت را که می گیرم،می رسم به درختانی که به حریم آسمان دویده اند با میوه هایی از گنجشکهای نارس،از قناری های ناتمام.

می رسم به باغی از آواز که در آغاز خودش مانده است.

نه نه نه، می رسم به دریایی از لبخند،به اقیانوسی آرام از نگاه، می رسم به خدایی که همان نزدیکی است.

رد چشمهایت را که می گیرم،می رسم به پریانی پرده نشین که با وضوی هم نماز می خوانندو از لبهای هم نیایش می شوند

با من فقط با لبهای خودت حرف بزن،لبهایی که از نفرین باکره است،لبهایی که فقط زلالی را تلاوت می کند.

حالا به تو نگاه میکنم و فردا می دود در تک تک سلول هایم و می رسم به خورشیدهای چادر نشینی که تا پیری،جوان می مانند.

نوشته‌های پیشین

آرشیو موضوعی

پیوندها

BLOGFA.COM

ماهک من

خاطرات ماهرخ